شما معمولاً می توانید قلدری را از طریق سه ویژگی زیر شناسایی کنید: قصد، تکرار و قدرت. فردی که قلدری می کند قصد ایجاد درد، یا از طریق آسیب جسمی یا کلمات یا رفتار آزاردهنده را دارد و این کار را مکرر انجام می دهد. پسرها بیشتر در معرض قلدری فیزیکی هستند، در حالی که دختران بیشتر احتمال دارد که قلدری روانی را تجربه کنند

قلدری یک الگوی رفتاری است، نه یک حادثه مجزا. بچه‌هایی که قلدری می‌کنند معمولاً از موقعیت اجتماعی بالاتر یا موقعیت قدرت می‌آیند، مانند بچه‌هایی که بزرگ‌تر، قوی‌تر یا محبوب‌تر هستند.

آسیب پذیرترین کودکان با خطر بیشتری برای آزار و اذیت روبرو هستند. اینها اغلب کودکان جوامعی هستند که به حاشیه رانده شده اند، کودکان خانواده های فقیر، کودکانی با هویت های جنسی متفاوت، کودکان دارای معلولیت یا کودکان مهاجر و پناهنده.

قلدری می تواند هم به صورت حضوری یا آنلاین اتفاق بیفتد. آزار و اذیت سایبری اغلب از طریق رسانه های اجتماعی، پیام کوتاه/متن یا پیام فوری، ایمیل یا هر پلتفرم آنلاینی که کودکان در آن تعامل دارند، رخ می دهد. از آنجایی که والدین ممکن است همیشه کارهایی که فرزندانشان در این پلتفرم‌ها انجام می‌دهند را دنبال نکنند، تشخیص اینکه چه زمانی فرزند شما تحت تأثیر قرار می‌گیرد ممکن است دشوار باشد.

من مطمئن نیستم که آیا فرزندم مورد آزار و اذیت قرار می گیرد یا خیر. به چه علائمی توجه کنم؟

• علائم فیزیکی مانند کبودی های غیر قابل توضیح، خراش، شکستگی استخوان و زخم های بهبود یافته


• ترس از رفتن به مدرسه یا پیوستن به رویدادهای مدرسه


• مضطرب بودن، عصبی بودن یا بسیار هوشیار بودن


• داشتن دوستان کمی در مدرسه یا خارج از مدرسه


• از دست دادن ناگهانی دوستان یا اجتناب از موقعیت های اجتماعی


• گم شدن یا از بین رفتن پوشاک، وسایل الکترونیکی یا سایر وسایل شخصی


• اغلب درخواست پول می کند


• عملکرد تحصیلی پایین


• غیبت یا تماس از مدرسه و درخواست رفتن به خانه


• سعی کنید نزدیک بزرگسالان بمانید


• خوب نمی خوابید و ممکن است کابوس ببینید


• شکایت از سردرد، معده درد یا سایر بیماری های جسمی


• به طور مرتب پس از گذراندن وقت آنلاین یا تلفن خود مضطرب هستند (بدون توضیح منطقی)


• به طور غیرعادی محرمانه می شود، به خصوص وقتی صحبت از فعالیت های آنلاین می شود


• پرخاشگر بودن یا طغیان خشم

اگر فرزندم مورد آزار و اذیت یا تهدید قرار می گیرد چه باید بکنم؟

اگر می‌دانید که فرزندتان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، چندین مرحله وجود دارد که می‌توانید به آنها کمک کنید:

1. صریح و آرام به صحبت های فرزندتان گوش دهید

به جای تلاش برای یافتن علت قلدری یا تلاش برای حل مشکل، روی ایجاد احساس شنیده شدن و حمایت از آنها تمرکز کنید. مطمئن شوید که آنها می دانند که این تقصیر آنها نیست.

2. به کودک خود اطمینان دهید

به کودک بگویید که آنها را باور دارید. که خوشحالید که به شما گفتند؛ که تقصیر آنها نیست؛ که تمام تلاش خود را برای یافتن کمک انجام خواهید داد.

3. با معلم یا مدرسه صحبت کنید

شما و فرزندتان مجبور نیستید به تنهایی با قلدری روبرو شوید. بپرسید که آیا مدرسه شما خط مشی قلدری یا منشور رفتاری دارد یا خیر. این ممکن است برای قلدری حضوری و آنلاین اعمال شود.

> بخوانید:اگر فرزندتان مورد آزار و اذیت قرار می گیرد چگونه با مدرسه کار کنید

4. یک سیستم پشتیبانی باشید

برای فرزند شما، داشتن یک والدین حامی برای مقابله با اثرات قلدری ضروری است. مطمئن شوید که آنها می دانند که می توانند در هر زمانی با شما صحبت کنند و به آنها اطمینان دهند که اوضاع بهتر خواهد شد.